درحال بارگذاري...
جستجو
| ایمیل دوست | |
| نام شما | |
| ایمیل شما | |
| کد مقابل را وارد نمایید | |
این صفحه برای دوست شما با موفقیت ارسال شد.
فهرست محتوای دیجیتالی
فهرست مطالب
فهرست نقدها
فهرست نسخه های منبع
1056 مرتبه مشاهده شده
مقایسه اثر دو روش جرمگیری و تسطیح سطح ریشه و دیود لیزرتراپی در درمان بیماران پریودنتیت مزمن متوسط تا شدید
نیک نهاد، غلامرضا.
- شماره راهنما: Thesis WU ٢٤٢ ن٩٦٤م ١٣٩٨
- شماره پایان نامه:35
- کد دانشکده:دندانپزشکی
- پديدآور: نیک نهاد، غلامرضا.
- عنوان:مقایسه اثر دو روش جرمگیری و تسطیح سطح ریشه و دیود لیزرتراپی در درمان بیماران پریودنتیت مزمن متوسط تا شدید / نگارش غلامرضا نیک نهاد.
- Title: Comparison of the effect of two methods of scaling and root planning (SRP) and diode laser therapy (LT) in treatment of patients with moderate to severe chronic periodontitis / By Gholamreza Nicknahad
- محل اخذ مدرك:بیرجند :
- نام دانشگاه/پژوهشگاه:دانشگاه علوم پزشکی بیرجند
- نام دانشکده:دانشکده دندانپزشکی
- سال اخذ مدرك:1398.
- مقطع:دکتری حرفه ای
- توصیف ظاهری:ح، 60 ص.: جدول
- خلاصه:مقدمه و هدف: پریودنتیت، بیماری التهابی و عفونی است که به دلیل تعامل خاص و پیچیده بین باکتری های بیماریزا و پاسخ میزبان رخ می دهد. در نهایت این بیماری می تواند منجر به از دست رفتن دندان ها شود. هدف از درمان‌های پریودنتال برداشت بیوفیلم ازسطح ریشه و توقف پروسه‌ی التهابی از طریق کاهش شمار میکروارگانیسم‌های پریودنتال پاتوژن است. پیچیدگی آناتومی ریشه‌ی دندانی و نواحی فورکیشن، دسترسی به جرم‌های زیرلثه‌ای را دشوار ساخته و برداشت کامل جرم‌های میکروبی با روش‌های مکانیکی به تنهایی در این نواحی امکان‌پذیر نمی‌باشد. در این راستا، درمان‌هایی نظیر تابش لیزر برای تسهیل پاک‌سازی پلاک دندانی پیشنهاد شده است. کارآزمایی های بالینی اندکی در خصوص کاربرد کمکی لیزر دیود در کنار SRP در درمان های غیرجراحی پریودنتال وجود دارد و نتایج این کارآزمایی هایی بالینی در خصوص اثربخشی لیزر دیود نیز متناقض بوده است. لیزر دیود دارای جذب بالایی در هموگلوبین و سایر پیگمان هاست و این ویژگی سبب شده تا لیزر دیود وسیله ای عالی برای حذف بافت هایی عفونی و پرعروق موجود در پاکت های پریودنتال باشد. همچنین این لیزر دارای خواص باکتریوسیدال بوده و باکتری های پیگمنتد را هدف قرار می دهد. در صورتیکه درمان با لیزر دیود بتواند اثرات مثبتی همراه با درمان به روش جرمگیری و تسطیح سطوح ریشه در درمان‌های پریودنتال داشته باشد، می‌توان از آن به عنوان یک تکنیک کمکی در این درمان‌ها استفاده کرده و باعث ارتقاء کیفیت درمان‌های پریودنتال برای بیماران مبتلا گردید. مطالعه حاضر با هدف مقایسه‌ی اثر دو روش جرمگیری و تسطیح سطح ریشه (SRP) و دیود لیزرتراپی در درمان پریودنتیت مزمن متوسط تا شدید انجام شد. مواد و روش ها :در این مطالعه مداخله ای، 36 بیمار مبتلا به پریودنتیت مزمن که غیر سیگاری، غیر دیابتی، غیرباردار و سن آنها بالاتر از 18 سال بود پس از کسب رضایت نامه کتبی وارد مطالعه شدند. این افراد بیماران مراجعه کننده به دانشکده دندانپزشکی بیرجند در خرداد ماه سال 97 بودند. همچنین ایشان حداقل 20 دندان در دهان داشته و در 6 ماه گذشته هیچ درمان پریودنتالی دریافت نکرده بودند. پس از آموزش بهداشت و زمانی که PI (ایندکس پلاک دندانی) زیر 30% بود ، این افراد به طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. معاینه پریودنتال جهت تعیین میزان شاخص هایPD (عمق پاکت لثه)، CAL (سطح چسبندگی بالینی) و BOP (خونریزی در حین پروبینگ ملایم) انجام شد. پس از آن گروه اول درمان لیزر دیود، گروه دوم جرمگیری به تنهایی و گروه سوم جرمگیری به همراه لیزر دریافت کردند. این لیزرتراپی توسط دستگاه لیزر دیود Wiser II در طول موج 980 nm و توان 3 وات، pulse frequency معادل 15 هرتز، انرژی j/cm22/1 در حالت pulsed انجام شد بطوری که داخل هر پاکت با استفاده از پریوتیپ 10 میلی‌متری به مدت حداقل 30 ثانیه در هر سطح دندان تابانیده شد. معاینات پریودنتال پس از 3، 6 و 12 هفته دوباره انجام شد. داده ها بعد از جمع آوری وارد نرم افزار SPSS(22) شده و آنالیز واریانس تکرار شده، تست تعقیبی توکی، تست تعقیبی بن فرونی و آنالیز واریانس یک طرفه در سطح معنی داری 0/05=α انجام شد (توزیع داده ها نرمال بود). یافته ها: گروه اول بطور معناداری نمره بالاتری در متغیر PD، CAL و BOP نسبت به گروه های دوم و سوم کسب کرد (0/001>P) اما بین دو گروه دوم و سوم از نظر شاخص PD تفاوت معناداری وجود نداشت، از نظر شاخص CAL فقط در هفته دوازدهم و از نظر شاخص BOP فقط در هفته ششم تفاوت معنادار بود. کمترین کاهش در PD ،CAL و BOP را گروه لیزرتراپی و بیشترین کاهش این پارامترها را درگروه جرمگیری به همراه لیزر داشتیم و این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود. نتیجه گیری: یک جلسه لیزرتراپی با انرژی 1/2 و توان W3 به همراه SRP نسبت به SRP به تنهایی تغییرات بیشتری در بهبود پارامترهای کلینیکی بیماران مبتلا به پریودنتیت مزمن متوسط تا شدید ایجاد می کند اما این تفاوت از نظر بالینی قابل ملاحظه نیست
- خلاصه:Background: Chronic periodontitis is a common inflammatory disease that involves about half of the adult population. The routine treatment is scaling and root planning (SRP) that can remove local factors i.e. calculus and plaque.Diode laser therapy (LT) is reported to improve the outcome of traditional SRP, but the evidence is still weak. The aim of this split-mouth, single blinded, short-term, controlled clinical trial is to Comparison of the effect of two methods of SRP and LT in treatment of patients with moderate to severe chronic periodontitis. Methods: thirty-sex systemically healthy and non-smoker adults with chronic periodontitis who had at least 20 teeth in the mouth and at least two bilateral teeth with probing pocket depth (PPD) of x ≥ 4 mm,were included in the study. In the periodontal examination of these patients, probing pocket depth (PPD), clinical attachment loss (CAL), and bleeding on probing (BOP) were recorded at the baseline, third, sixth and twelfth weeks after treatment.36 subjects were randomly assigned into 3 group: LT group(n=12) , SRP group(n=12) , SRP+LT group(n=12).All subjects received oral hygiene instruction before study. Afterwards, in group 1 and group 3(after SRP) diode laser therapy was applied (980nm, 3 W, 1.2j/cm2).Group 2 receive SRP only. Data were collected by SPSS-22 software and descriptive statistics were analyzed by ANOVA, the repeated measurement ANOVA, Bonferroni and Tukey testat α = 0.05. Results:Statistical analysis demonstrated no differences between groups at baseline for all clinical parameters (p > 0.05). Sites treated with SRP+LT and SRP alone resulted in statistically significant reductions in PD and BOP and gains in CAL. These changes were not significantly different between two groups .The LT group significantly had higher scores in PD, CAL and BOP in comparison with the second and third groups (P <0.001), but there was no significant difference between the second and third groups. Lowest decrease in PD, CAL and BOP was in the LT group and the most reduction in all parameters was in the SRP+LT group and this difference was statistically significant. Teeth treated with SRP+LT revealed a significantly higher reduction in pocket depth, clinical attachment loss and bleeding on probing. Conclusions: A LT session (1.2 J/cm2 and 3 W) with SRP would lead more changes in the clinical parameters of patients with moderate to severe chronic periodontitis, but this clinically significant difference between SRP alone and SRP+LT is not noticeable
- توصیفگر: پریودونتیت Periodontitis
- توصیفگر: بیماری های پریودنتال Periodontal
- توصیفگر: جرم گیری دندان Dental Scaling
- توصیفگر: درمان ریشه دندان Root Canal Therapy
- توصیفگر: جراحی لیزری Laser Surgery
- توصیفگر: بهداشت دهان Oral Health
- توصیفگر: اپیدمیولوژی Epidemiology
- توصیفگر: روش ها Methods
- توصیفگر: درمان Therapy
- توصیفگر: پیشگیری و کنترل Prevention & Control
- استاد راهنما. طباطبایی، محمدعلی
- استاد مشاور. گلدانی مقدم، محجوبه
- استاد مشاور. اکبری، نرجس
فهرست محتوای دیجیتالی
محتواي پایان نامه
فهرست مطالب
فهرست نسخه های منبع